Ben Değildim

Bir akşam üstü pencerenden bakıyordun
Ağır ağır, yollara inen karanlığa
Bana benzeyen biri geçti evinin önünden
Kalbin başladı hızlı hızlı çarpmaya
O geçen ben değildim..
Bir gece yatağında uyuyordun
Uyanıverdin birden sessiz Dünya'ya
Bir rüyanın parçasıydı gözlerini açan
Ve karanlıklar içindeydi odan
Seni gören ben değildim..
Ben çok uzaktaydım o zaman
Gözlerin kavuştu ağlamaya, sebepsiz ağlamaya
Artık beni düşünmeye başladığından
Bıraktın kendini aşk içinde yaşamaya
Bunu bilen ben değildim..
Bir kitap okuyordun dalgın
İçinde insanlar seviyor, ya da öldürüyorlardı,
Gene bir adam öldürdüler romanda
Korktun, bütün yininle ağlamaya başladın
O ölen ben değildim..

Özdemir Asaf